بررسی تأثیر نیتریک اکساید بر حجم، وزن و بافت‎شناسی قلب موش صحرایی باردار

مقدمه: نیتریک اکساید (NO) مولکول کوچک چربی دوستی است که توسط آنزیم نیتریک اکساید سنتاز از پیش‎ساز L-Arginine در بسیاری از اندام‎های بدن تولید می‌شود. هدف: با توجه به نقش مهم نیتریک اکساید در بسیاری از فرایندهای بیولوژیک بدن خصوصاً سیستم قلبی- عروقی، هدف از انجام این مطالعه بررسی اثرات تحریکی و مهاری آن بر قلب است. مواد و روش‌ها: 40 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن 200-250 گرم و سن متوسط 8 هفته، بعد از اطمینان از بارداری به پنج گروه (n=8) تقسیم شدند. به جز گروه کنترل بقیه گروه‎ها به ترتیب mg/kg1 نرمال‎سالین، L-Arginine ، L-NAME و مخلوط دو ماده L-Arginine و L-NAME را با همان دوزهای مشابه در روزهای سوم، چهارم و پنجم حاملگی به صورت تزریق داخل صفاقی دریافت کردند. سپس در روز 18 حاملگی بیهوش و قلب حیوانات خارج و بعد از اندازه‌گیری وزن و حجم به روش هماتوکسیلین ائوزین (H&E) رنگ‎آمیزی و تغییرات بافت‎شناسی با میکروسکوپ نوری بررسی شدند. یافته‎ها: در بررسی مقایسه‌ای با آزمون ANOVA علیرغم افزایش حجم و وزن قلب در گروه L-NAME، اختلاف آماری معنا‎داری بین گروه‎ها دیده نشد، ولی بیشترین تغییرات بافتی نسبت به سایر گروه‎ها در گروه L-NAME قابل رؤیت بود. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که L-NAME در مرحله بارداری می‎تواند به واسطه کاهش سطح NO باعث تغییرات بافت‎شناسی در بافت قلب شود.